ជាការពិតណាស់ប្រសិនបើអ្នកលឺនរណាម្នាក់និយាយពីការព្រួយបារម្ភនោះគឺជាមូលហេតុចម្បងនៃជំងឺជាច្រើនហើយអ្នកត្រូវតែជឿពួកគេ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះការព្រួយបារម្ភគឺវាប៉ះពាល់ដល់សតិបញ្ញា ហើយថែមទាំងអាចបណ្តាលឲ្យមានជំងឺនៃការឈឺរាងកាយ។ ម្យ៉ាងទៀតនៅពេលដែលអ្នកមានការព្រួយបារម្ភច្រើនហួសប្រមាណនឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍តានតឹង, ហត់នឿយ, និងងាយមានជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត និងសូម្បីតែជំងឺឈឺរាងកាយផងដែរ។

ការព្រួយបារម្ភបណ្តាលឲ្យចង្វាក់បេះដូងមានការកើនឡើង ដែលជាហេតុជំរុញឲ្យបែកញើស និងបណ្តាលឲ្យពិបាកក្នុងការដកដង្ហើម។ ម្យ៉ាងទៀតអ្នកក៏អាចលេចចេញឡើងនៅអាការស្លេកស្លាំង នៅខណៈពេលដែលឈាមផ្លាស់ប្តូរចេញពីស្បែកហើយហូរទៅកាន់សាច់ដុំវិញដើម្បីប្រយុទ្ធទៅនឹងស្ថានភាពណាមួយដែលកើតឡើង។ នៅក្នុងនោះដែរពេលដែលរាងកាយរបស់យើងត្រៀមដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងការគំរាមកំហែងមួយ នោះអ្នកអាចមានអារម្មណ៍ថាទន់ជើង, ញ័រ, ឈឺក្បាល, និងឈឺខ្នង។ ហើយភាពតានតឹងដែលបណ្តាលឲ្យមានរោគសញ្ញាទាំងនេះក៏អាចជះឥទ្ធិពលដល់ប្រព័ន្ធរំលាយអាហារដែលបណ្តាលឲ្យរាគឬទល់លាមក។

លើសពីនេះទៅទៀតការបារម្ភរាំរៃធ្វើឲ្យអ្នកងាយនឹងឆ្លងជំងឺផងដែរ។ នេះដោយសារតែភាពតានតឹង និងការថប់អារម្មណ៍ ដែលត្រូបានគេដឹងថាវាកាត់បន្ថយប្រព័ន្ធភាពសុំាដែលធ្វើឲ្យអ្នកមានជំងឺផ្តាសាយ ឬជំងឺធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ។ ប៉ុន្តែនៅពេលនេះដែលអ្នកអានអត្ថបទនេះអ្នកនឹងទទួលបានសរីរាង្គមាំមួនល្អដើម្បីប្រឆាំងទៅនឹងបញ្ហាទាំងនេះ ដោយអ្នកធ្វើការផ្លាស់ប្តូរអាកប្បកិរិយាតិចតួចដែលអាចទប់ទល់ទៅនឹងបញ្ហា និងត្រលប់ទៅរកជីវិតប្រចាំថ្ងៃដែលល្អរបស់អ្នក។

ដូច្នេះខាងក្រោមនេះគឺជាជំហានដ៏សាមញ្ញទាំង៣ដើម្បីទទួលបានដំណោះស្រាយដ៏ជោគជ័យ‌!

១.សរសេររឿងដែលអ្នកបារម្ភ

ការផ្លាស់ប្តូរគំនិតរបស់អ្នក នៅក្នុងករណីនេះគឺមានន័យថាយកការបារម្ភរបស់អ្នកសរសេរទៅជាពាក្យ ធ្វើដូចនេះអ្នកនឹងអាចរកដំណោះស្រាយបាន។ ឧទាហរណ៍ថាអ្នកមិនដឹងថាត្រូវពាក់ស្បែកជើងអ្វីនៅពេលទៅទទួលទានអាហារពេលល្ងាច។ បញ្ហានេះវាគឺជាការព្រួយបារម្ភមួយដែលរំខានដល់អ្នកហើយវាហាក់ដូចជាមិនសំខាន់ទាល់តែសោះ។ ដូចនេះនៅពេលដែលអ្នកធ្វើការសរសេរវានោះវានឹងរៀបចំឲ្យអ្នកចេះគិតគូរពីបញ្ហា ហើយអ្នកនឹងរកដំណោះស្រាយ។ 

ដោយយោងតាមការសិក្សាដែលរៀបចំឡើងដោយអ្នកស្រាវជ្រាវនៅសាកលវិទ្យាល័យឈីកាហ្គោ (University of Chicago) បានបង្ហាញថា ការធ្វើតេស្តអំពីការព្រួយបារម្ភមួយដោយឲ្យក្រុមម្ខាងសរសេរអារម្មណ៍របស់ពួកគេមុនពេលធ្វើតេស្ត និងក្រុមម្ខាងទៀតមិនឲ្យសរសេរមុនពេលធ្វើតេស្ត។ ដោយឡែកលទ្ធផលឃើញថាអ្នកដែលបានសរសេរមុនពេលធ្វើតេស្តគឺពិតជាបានល្អប្រសើរបើធៀបទៅនឹងអ្នកដែលមិនបានសរសេរមុនពេលធ្វើតេស្ត។ ម៉្យាងទៀតក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានជឿជាក់ថាគន្លឹះនៅក្នុងការសរសេរអំពីការព្រួយបារម្ភរបស់ពួកគេ គឺដើម្បីបញ្ចាក់អំពីផលអាក្រក់បំផុតដែលអាចកើតឡើងចំពោះមូលហេតុនៃការធុញថប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេ។ 

២.អនុវត្តន៍ការតាំងសមាធិ

ការសិក្សាជាច្រើនបានបញ្ជាក់ថាការធ្វើសមាធិអាចបង្កើននូវស្ថេរភាពផ្លូវចិត្ត និងមុខងារនៃការយល់ដឹង។ សូមព្យាយាមធ្វើសមាធិនៅពេលណាដែលអ្នកអាចធ្វើបាន ហើយអ្នកនឹងកត់សម្គាល់មើលពីផលវិជ្ជមានពីការធ្វើសមាធិនេះ។ 

៣.បញ្ជូនបញ្ហាតានតឹងរបស់អ្នកទៅលើការធ្វើលំហាត់ប្រាណ

លំហាត់ប្រាណគឺល្អខ្លាំងណាស់ទៅលើសុខភាពរាងកាយ និងផ្លូវចិត្តរបស់អ្នក។ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណទៀងទាត់អាចជួយការត្រួតពិនិត្យឡើងវិញនៃជីវិតរបស់អ្នក ហើយឥលូវនេះវេជ្ជបណ្ឌិតណែនាំឲ្យអ្នកជំងឺបាក់ទឹកចិត្តអនុវត្តន៍ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ(aerobic) ព្រោះវាជួយអ្នកជំងឺទាំងនេះឲ្យបន្ថយកម្រិតអ័រម៉ូនស្រ្តេសរបស់រាងកាយដូចជា cortisol និង adrenaline ខណៈពេលដែលកំពុងបង្កើនការផលិតអ័រម៉ូន endorphins ៕