មហាចម្លែក! និស្សិតខ្មែរដំបូងគេរៀនក្នុងសាលានិយាយស្ដាប់គ្នាមិនយល់សោះ បានពិន្ទុខ្ពស់មិនគួរឲ្យជឿ
ការរៀន និងការបង្រៀនអាចមានប្រសិទ្ធភាពទៅបាន លុះត្រាតែសិស្ស និងគ្រូស្ដាប់គ្នាយល់ដែរ។ ចម្លែកអីតែនិស្សិតខ្មែរមួយរូប បានជាប់អាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យមួយ ក្នុងប្រទេសមួយនៃសហគមន៍អឺរ៉ុប អត់ចេះនិយាយភាសាប្រើប្រាស់ជាផ្លូវការក្នុងថ្នាក់រៀននោះសោះ ប៉ុន្តែអាចរកពិន្ទុបានប្រហាក់ប្រហែលនិទ្ទេស A ឯណោះ។
និស្សិតខ្មែររូបនោះគឺយុវជន សឿន វឌ្ឍនា អាយុ២៨ឆ្នាំ បានទទួលអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យ Lucian Blaga University of Sibiu ក្នុងប្រទេសរូម៉ានី ក្នុងឆ្នាំ២០០៩ លើជំនាញប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងទំនាក់ទំនង។
សឿន វឌ្ឍនា (ឆ្វេង)
និស្សិតខ្មែររូបនេះថា៖ “នៅពេលដែលខ្ញុំដាក់ពាក្យសុំអាហារូបករណ៍ហ្នឹង គេដឹងហើយថា ខ្ញុំចេះតែភាសាអង់គ្លេស អត់ចេះភាសារូម៉ានីទេ ប៉ុន្តែគេនៅតែជ្រើសរើសយកយើងទៀត”។
វឌ្ឍនាបានចាកចេញទៅកាន់ប្រទេសនោះជាមួយនឹងនិស្សិតខ្មែរ៤រូប និងសាស្ត្រាចារ្យមួយរូបផ្សេងទៀត ប៉ុន្តែអ្នកទាំងនោះគ្រាន់តែទៅសិក្សានៅប្រទេសនេះជាលក្ខណៈផ្លាស់ប្ដូរបទពិសោធន៍រយៈពេលខ្លីៗតែប៉ុណ្ណោះ ផ្ទុយពីខ្លួនដែលត្រូវរៀនយកបរិញ្ញាបត្ររយៈពេល៣ឆ្នាំឯណោះ (ប្រព័ន្ធអប់រំរបស់រូម៉ានី)។
ទៅដល់សាកលវិទ្យាល័យនោះ និស្សិតខ្មែររូបនេះត្រូវរៀនជាមួយនឹងនិស្សិត ភាគច្រើនជាជនជាតិរូម៉ានីតែម្ដង ក្នុងថ្នាក់រៀនដែលប្រើភាសារូម៉ានីសុទ្ធសាធ ហើយខ្លួនពុំបានរៀនភាសារូម៉ានីនេះត្រៀមសូម្បីតែបន្តិច។ ដូច្នេះបញ្ហារនាំងនៃភាសាបានកើតមានឡើង។
និស្សិតខ្មែររូបបន្តថា៖ “នៅក្នុងថ្នាក់រៀន ខ្ញុំអត់អាចមានអន្តរកម្មជាមួយសាស្ត្រាចារ្យ ឬនិស្សិតផ្សេងៗកើតទេ ពីព្រោះគេប្រើភាសារូម៉ានីសុទ្ធ អត់មានប្រើភាសាអង់គ្លេសទេ។ ចំណែកខ្ញុំចេះតែភាសាអង់គ្លេស ដូច្នេះខ្ញុំអត់យល់តែម្ដង”។
ទាំងមិត្តរួមថ្នាក់ទាំងសាស្ត្រាចារ្យក៏សុទ្ធតែដឹងថា វឌ្ឍនាមិនអាចយល់ជាភាសារូម៉ានីបានដែរ ដូច្នេះនិស្សិតផ្សេងៗតែងជួយដល់យុវជនរូបនេះក្នុងការបកប្រែតិចតួច។ ចំណែកសាស្ត្រាចារ្យវិញក៏តែងស្វែងរកឯកសារជាភាសាអង់គ្លេសខ្លះៗឲ្យនិស្សិតខ្មែររូបនេះបានសិក្សាស្វែងយល់ដែរ។ បើសាស្ត្រាចារ្យណាអាចនិយាយភាសាអង់គ្លេសបាន ពួកគាត់នឹងខំព្យាយាមនិយាយជាភាសាអង់គ្លេសជាមួយយុវជនរូបនេះ។
វឌ្ឍនាបន្តថា៖ “គ្រូភាគច្រើនមិនចេះភាសាអង់គ្លេសទេ តែគាត់ចេះភាសាបារាំង ឬភាសាអាល្លឺម៉ង់ទៅវិញ ដែលនៅតែជាបញ្ហាសម្រាប់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំគិតថា គ្រូមានការអនុគ្រោះច្រើនដល់ខ្ញុំ រហូតដល់មិត្តភ័ក្ដិរួមថ្នាក់មួយចំនួននិយាយបែបលេងសើចថា វឌ្ឍនា អឺយ! មិនបាច់ខំរៀនអីណាស់ណាទេ គង់តែបានពិន្ទុល្អ!”។
ថ្វីត្បិតមានការអនុគ្រោះច្រើនពីសាស្ត្រាចារ្យក្ដី យុវជនរូបនេះមិនបង្អង់ដៃឡើយ។ គេត្រូវសិក្សាដោយខ្លួនឯង ភាគច្រើនតាមអ៊ីនធឺណិត ឬទៅស្រាវជ្រាវក្នុងបណ្ណាល័យរកឯកសារជាភាសាអង់គ្លេស។ ពេលវិស្សមកាលម្ដងៗ គេបានស្វះស្វែងរករៀនវគ្គខ្លីៗណា ដែលទាក់ទងនឹងជំនាញរបស់ខ្លួន ដូចជាទៅរៀននៅសាធារណរដ្ឋឆេក ឬបើមិនអីចឹងទេ មកប្រទេសកម្ពុជាវិញចូលរៀនវគ្គខ្លីៗទាក់ទងនឹងជំនាញប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងទំនាក់ទំនងនេះនៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ។
យុវជនខ្មែររូបនេះបន្តថា៖ “ទោះបីមិនអាចនិយាយឆ្លើយឆ្លងជាមួយសាស្ត្រាចារ្យក្នុងថ្នាក់កើត ខ្ញុំត្រូវតែធ្វើលំហាត់ និងការងារសាលាមិនលើកលែងទេ។ រាល់លំហាត់ ឬការប្រឡងផ្សេងៗ ខ្ញុំត្រូវសរសេរជាភាសាអង់គ្លេសទាំងអស់។ សាស្ត្រាចារ្យដែលមិនចេះភាសាអង់គ្លេស នឹងយកការងាររបស់ខ្ញុំទៅឲ្យជំនួយការគ្រូ ដែលចេះភាសាអង់គ្លេសជួយបកប្រែ”។
៣ឆ្នាំត្រូវបានបញ្ចប់ យុវជនកម្ពុជា ដែលបានបង្កើតមិត្តភ័ក្ដិជាច្រើនជាមួយនិស្សិតរូម៉ានី ធ្វើឲ្យសាស្ត្រាចារ្យផ្សេងៗស្ញប់ស្ញែងពីការខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំងក្លារបស់ខ្លួន ជាពិសេសរាល់កិច្ចការសាលា លំហាត់ ឬសារណា គេអាចធ្វើបានល្អទាំងអស់ ដែលអាចបន្ទន់ចិត្តដល់សាស្ត្រាចារ្យទាំងនោះមិនអាចមិនឲ្យពិន្ទុល្អដល់រូបគេមិនបាន។ ជាលទ្ធផល និស្សិតខ្មែររូបនេះទទួលបានពិន្ទុលើសពី៩០ភាគរយ ប្រហាក់ប្រហែលនិទ្ទេស A ឯណោះ។
“និយាយឲ្យត្រង់ទៅ បើរៀនពីក្នុងថ្នាក់ គឺខ្ញុំរៀនអត់បានច្រើនទេ។ ភាគច្រើនខ្ញុំរៀនដោយខ្លួនឯង ឬវគ្គខ្លីៗដែលខ្ញុំសង្វាតរកសិក្សាពីខាងក្រៅ។ ប៉ុន្តែនៅរូម៉ានី អ្វីដែលខ្ញុំរៀនបានច្រើន គឺពីបទពិសោធន៍នៃជីវិតនៅទីនោះ”។ វឌ្ឍនារៀបរាប់បន្ថែមយ៉ាងដូចនេះ។
នៅចុងខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១២ វឌ្ឍនា បានត្រឡប់មកមាតុភូមិកម្ពុជាវិញ ជាមួយនឹងសញ្ញាប័ត្រមួយសន្លឹក។ ប៉ុន្តែសឹងមិនដល់មួយខែស្រួលបួលផង គឺនៅដើមខែសីហា ក្នុងឆ្នាំដដែល យុវជនរូបនេះរកបានការងារដ៏ល្អមួយធ្វើ នោះគឺការងារជា Script & Copy Writer (អ្នកនិពន្ធ) ឲ្យភ្នាក់ងារ Aplus Asia Network រយៈពេល៦ខែ ពេលក្រុមហ៊ុននេះផលិតរឿង “Have You Ever Love Me?” សម្ដែងដោយតារាចម្រៀងកំពូលរបស់កម្ពុជា គឺលោក ព្រាប សុវត្ថិ។ បន្ទាប់ពីការងារនោះមក យុវជនរូបនេះបានការងារថ្មីមួយទៀតជា Copy Writer ដដែលនៅគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ AMK រយៈពេល៦ខែដែរ។
ក្រោយពីចប់ការងារនោះ វឌ្ឍនាបានបម្រើការងារថ្មីមួយទៀតនៅវិទ្យុបារាំងអន្តរជាតិ (RFI) រយៈពេល៣ខែ ហើយក៏បន្តចាប់យកការងារថ្មីជា Script Writer នៅក្រុមហ៊ុន Riverkids រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ។
វឌ្ឍនានិយាយថា៖ “ខ្ញុំអត់មានការសោកស្ដាយនូវអ្វីដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើសនោះទេ ពីព្រោះដូចជាមានអ្វីមួយតម្រូវឲ្យខ្ញុំត្រូវធ្វើអីចឹង។ បើខ្ញុំមិនទៅរូម៉ានី មិនដឹងថាខ្ញុំអាចរៀនចប់បរិញ្ញាបត្រអត់។ ទោះបីយ៉ាងណា ខ្ញុំក៏មិនណែនាំឲ្យយុវជនខ្មែរណាជ្រើសរើសផ្លូវដូចខ្ញុំដែរ អត់ចេះភាសាប្រើប្រាស់ក្នុងសាលានោះសោះ ទៅរៀនក្នុងសាកលវិទ្យាល័យប្រទេសនោះ។ ចំណែកសាលាដែលអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សអន្តរជាតិទៅរៀន ក៏ត្រូវគិតអីបញ្ហានេះដែរ ព្រោះអាចនាំឲ្យបរាជ័យទាំងសិស្ស និងសាលាខ្លួនឯង!”៕
ប្រភពពី sabay
មើលព័ត៌មានផ្សេងៗទៀត
- អីក៏សំណាងម្ល៉េះ! ទិវាសិទ្ធិនារីឆ្នាំនេះ កែវ វាសនា ឲ្យប្រពន្ធទិញគ្រឿងពេជ្រតាមចិត្ត
- ហេតុអីរដ្ឋបាលក្រុងភ្នំំពេញ ចេញលិខិតស្នើមិនឲ្យពលរដ្ឋសំរុកទិញ តែមិនចេញលិខិតហាមអ្នកលក់មិនឲ្យតម្លើងថ្លៃ?
- ដំណឹងល្អ! ចិនប្រកាស រកឃើញវ៉ាក់សាំងដំបូង ដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់ នាខែក្រោយនេះ
គួរយល់ដឹង
- វិធី ៨ យ៉ាងដើម្បីបំបាត់ការឈឺក្បាល
- « ស្មៅជើងក្រាស់ » មួយប្រភេទនេះអ្នកណាៗក៏ស្គាល់ដែរថា គ្រាន់តែជាស្មៅធម្មតា តែការពិតវាជាស្មៅមានប្រយោជន៍ ចំពោះសុខភាពច្រើនខ្លាំងណាស់
- ដើម្បីកុំឲ្យខួរក្បាលមានការព្រួយបារម្ភ តោះអានវិធីងាយៗទាំង៣នេះ
- យល់សប្តិឃើញខ្លួនឯងស្លាប់ ឬនរណាម្នាក់ស្លាប់ តើមានន័យបែបណា?
- អ្នកធ្វើការនៅការិយាល័យ បើមិនចង់មានបញ្ហាសុខភាពទេ អាចអនុវត្តតាមវិធីទាំងនេះ
- ស្រីៗដឹងទេ! ថាមនុស្សប្រុសចូលចិត្ត សំលឹងមើលចំណុចណាខ្លះរបស់អ្នក?
- ខមិនស្អាត ស្បែកស្រអាប់ រន្ធញើសធំៗ ? ម៉ាស់ធម្មជាតិធ្វើចេញពីផ្កាឈូកអាចជួយបាន! តោះរៀនធ្វើដោយខ្លួនឯង
- មិនបាច់ Make Up ក៏ស្អាតបានដែរ ដោយអនុវត្តតិចនិចងាយៗទាំងនេះណា!