សៀមរាប ៖ នៅអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា នៅខេត្តសៀមរាប នាព្រឹកថ្ងៃទី៩ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៥នេះ អគ្គនាយក និងប្រតិភូ សម្រាប់ ស្ថាប័ន គ្រប់គ្រងប្រាសាទបុរាណ នៃប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី បានមកជួបជាមួយ អគ្គនាយក និងមន្រ្ដីជំនាញ របស់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា ដើម្បីបានស្វែងយល់ និងបានសិក្សារៀនសូត្រ ពីបទពិសោធន៍ លើការ គ្រប់គ្រង និងអភិរក្ស រួមនិងការអភិវឌ្ឍន៍ នៃបេតិកភណ្ឌ ពិភព លោករបស់កម្ពុជា ដែលក្រោមការគ្រប់គ្រង ដោយអជ្ញាធរជាតិអប្សរា ។

លោក ឡុង កុសល់ បានមានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងថា នៅក្នុងជំនួបនេះ ខាងភាគី អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា ក្នុងវត្តមាន របស់លោក ប៊ុន ណារិទ្ធ អគ្គនាយកអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា និងអគ្គនាយករង ព្រមទាំង មន្ត្រីជំនាញ ទាក់ទងជា ច្រើនរូបទៀត ។ ហើយខាងភាគី ឥណ្ឌូនេស៊ី គឺមានវត្តមាន របស់ លោកស្រី ឡាយលី ព្រីហាទិនីងទ្យ៉ាស (Lailly Prihatiningtyas) អគ្គនាយក នៃស្ថាប័ន គ្រប់គ្រងប្រាសាទបុរាណ ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី រួមនិងប្រតិភូ ៣រូបផ្សេងទៀត ផងដែរ ។

លោក ឡាយលី ព្រីហាទិនីងទ្យ៉ាស បានមានប្រសាសន៍ ថា ចំពោះប្រាសាទរបស់ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ទាំងបីនេះ គឺមាន ប្រាសាទ បូរ៉ូប៊ូឌួរ (Borobudur), ប្រាសាទប្រ៉ាមប៉ាណាន់ (Prambanan), និងប្រាសាទ រ៉ាទូបូគូ (Ratu Boko) ដែលមានទីតាំងនៅក្រុង បុរាណរ៉ាយ៉ា យោគយ៉ា នៅខេត្តយោគយ៉ាការតា (Yogyakarta) ។ ហើយប្រាសាទ បូរ៉ូប៊ូឌួរ ដែលកសាងនៅចំកណ្ដាលបេះដូង នៃកោះចាវ៉ា (កោះជ្វា) នាចន្លោះឆ្នាំ៨០០ គឺជាប្រាសាទ ព្រះពុទ្ធសាសនាដ៏ធំជាងគេនៅលើពិភពលោក និងមានរូបបដិមាករ យ៉ាងច្រើន ហើយបានចុះក្នុង បញ្ជីជាសម្បត្តិវប្បធម៌ របស់ ពិភពលោក ដោយអង្គការ យូណេស្កូ ។ ចំពោះប្រាសាទប្រ៉ាមប៉ាណាន់ គឺជាប្រាសាទហិណ្ឌូ ដ៏ស្រស់ស្អាតបំផុត ហើយត្រូវបានចុះក្នុងបញ្ជី សម្បត្តិវប្បធម៌របស់ពិភពលោក ។

លោកស្រី ឡាយលី ព្រីហាទិនីងទ្យ៉ាស មានប្រសាសន៍ថា វិទ្យាស្ថាន តាម៉ាន់ វីសាតា ខានឌី មានទំនាក់ទំនង ច្រើនជាមួយដៃ គូផ្សេងៗ តែលោកស្រីគិតថា មិនអាចខ្វះបានទេ កិច្ចទំនាក់ទំនង សហប្រតិបត្តិការ ជាមួយ អាជ្ញាធរជាតិអប្សរានៃប្រទេសកម្ពុជា ពីព្រោះអាជ្ញាធរអប្សរា មាន បទពិសោធន៍ និងទទួលបានជោគជ័យជាច្រើន ដែលអាចនិយាយបានថា  ជាគំរូដ៏ល្អទូទាំងសាកល លោក ក្នុងការគ្រប់គ្រង រៀបចំ តំបន់ បេតិកភ័ណ្ឌពិភពលោក ។

លោកស្រីបញ្ជាក់ថា រចនាសម្ព័ន្ធការងារគ្រប់គ្រង រៀបចំតំបន់បេតិកភណ្ឌ នៃប្រាសាទ នៅឥណ្ឌូណេស៊ី គឺមាន លក្ខណៈស្មុគ ស្មាញច្រើន  មិនដូចអាជ្ញាធរអប្សរានៃប្រទេសកម្ពុជានោះទេ ដែលជា ស្ថាប័នគ្រឹះស្ថាន សាធារណរដ្ឋបាល តែមួយគត់របស់ជាតិ ដើម្បីដំណើរការថែរក្សា អភិរក្ស អភិវឌ្ឍន៍ និងរៀបចំតំបន់បេតិភណ្ឌ ប្រកបដោយ តម្លាភាព ។

យោងតាមអ្វីដែលលោកស្រីបានលើកឡើង លោកស្រីបានសំណូមពរឲ្យអាជ្ញាធរ ជាតិអប្សរា ចែករំលែកនូវបទពិសោធន៍ សំខាន់ ដូចជា ៖ ទី១  អ្វីដែលជាការលំបាកខ្លាំង គឺការកសាងប្រាសាទ ទាំងបី របស់ឥណ្ឌូណេស៊ី គឺត្រូវបានឆ្លងកាត់ប្រវត្តិសាស្រ្ត នៃការទទួលយក សាសនាជាច្រើន ហើយប្រាសាទទាំងនោះ មានច្រើនណាស់ព្រះពុទ្ធបដិមា និងតាមបែបហិណ្ឌូ ។ តែបច្ចុប្បន្ន ប្រជាពលរដ្ឋ ឥណ្ឌូណេស៊ី គឺសាសនិក ម៉ូស្លីម   ដូច្នេះនាបច្ចុប្បន្ននេះ ប្រាសាទ និងបេតិកភណ្ឌ ទាំងនោះ គឺមានតែរូប តែគ្មានព្រលឹងនោះឡើយ  រួមទាំងការ បាត់បង់បេតិកភ័ណ្ឌអរូបី ផងដែរ ដូច្នេះយើង ត្រូវធ្វើយ៉ាងដូចម្តេច ដើម្បីនាំយកព្រលឹង និងវិញ្ញាណ នៃប្រាសាទ ទាំងនោះឲ្យមាន សភាពរស់រវើក ឡើងវិញ ដូចប្រាង្គប្រាសាទ បុរាណខ្មែរ ។

ការស្នើសុំចែករំលែកបទពិសោធន៍ទី២  គឺការគ្រប់គ្រង រៀបចំ និងបង្កើនប្រសិទ្ធិភាពវិស័យ ទេសចរណ៍ ព្រោះថានៅតំបន់ រមណីយដ្ឋាន ប្រវត្តិសាស្រ្តអង្គរ ដែលមានកំណើនភ្ញៀវទេសចរចូលមកទស្សនា ជារៀងរាល់ឆ្នាំ  និង សំណូមពរចែករំលែកបទ ពិសោធន៍ទី៣  ស្តីអំពី វិធីសាស្រ្តការងារ  ដើម្បីលើក កម្ពស់ ការចូលរួមពីសំណាក់ ប្រជាសហគមន៍ ដែលរស់នៅក្នុងតំបន់ឧទ្យាន ប្រវត្តិសាស្រ្ត លើការអនុវត្ត កិច្ចការថែរក្សាអភិរក្ស  និងមានការរៀបចំ សម្រាប់កិច្ចការ អភិវឌ្ឍន៍តំបន់បេតិកភ័ណ្ឌ  ប្រកបដោយចិរភាព ៕

ផ្តល់សិទ្ធដោយ ដើមអម្ពិល